Oturdu bir aðacýn gölgesinde,
Böðrüne ok saplandý meçhul yaydan !
Gönlünde trenler aþk bölgesinde;
Dumanlý dumanlý çýkmýþlar raydan!
Kalktý o gölgeden aðladý birden,
Kömürden bile kapkara bahtýndan.
Baktý utandý elindeki kirden;
Oysa yüreði sultanlar tahtýndan !
Gitti evine tüm çatýsý çökmüþ,
Eve girdi gebe karýsý ölü !
Son nefeste kanlý gözyaþý dökmüþ!
Gözünde gayrý dünya sahra çölü!
Döndü kan aðlayarak cenazeden,
Çekiç, çivi bitti evin tamiri.
Ayýrdý zalim, eþi firuzeden!
Ne hakimi dinler, nede amiri !
Vardý kanlýsýnýn hýzla yanýna,
Baktý pis yüzüne vurdu silleyi!
-Nasýl kýydýn Rabb’in verdiði cana ?
-Sürdürme dededen kalma çileyi !
Çýkardý eþinin cepten resmini,
Yutkunup gösterdi kanlý katile!
-Yücelttin deðil mi lanet ismini ?
-Döndü mü pis kalbin þimdi tatile ?
Birden kanlýsýnýn yaþlarý aktý;
Aldýðý için bir kulun ahýný !
Vicdaný kalbinde taþlarý yaktý ;
Görünce erinin ahla vahýný !!!
Serhat ERTAÞ
( Þiirden Adam )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.