Me
...yanılmışım meğer...
***
.*.
dost doðru sanmýþtým donekleri
devþirmelerin kan pazarýnda
içten içe süzüp O çizdikleri
resm edildi sýpanýn anlýnda
derya ile deniz benim deyip uzandým
dost doðru bildiklerimden yanýldým
hokkabazlarýn limanýna vardýðýmda
sandalýn gemi olmadýðýný anladým
soz ederken dinlettirirdim,hep
làf ettiðini sanmadýðýma sebep
adam sayýp dem-ime aldým çoðunu
kaf daðýna berber pireymiþ,kelp
boþa zamanýmý yitirmiþim meðer
zülümleri zalimleri sever,hep;
gonülde yanan har gorünmüþken
uyuyan dost doðru hainmiþ,meðer
sahteymiþ tüm o gülücükler / sahteymiþ tüm uzatýlan eller
zemheri-yi bahara çevireyim derken / yazmaz olmuþ kalemler
her iki ayaklýyý insan sandým dost dogru,neyleyim...ki;ben
yazýp çizerim bildim bileli kendimi/hak bulsun diye emekler
....................yanýlmýþým meðer......................
***
Sair Metin Demirkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin Demirkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.