"MAkBERİM OLMA"

zülfün düþmüþ tel tel yanaklarýnda
güneþ asýlmýþ süzülür her savurduðunda
bir sýra inci parlar narý dudaklar arasýnda
gözlerin kemirirde içimi diyemem ben sana

ipektir herbir teli okþamak gelir içimden
kýskanýrým güneþte olsa zülfüne deðen
öpmek isterim incileri saklayan leblerin,den
o gözler deðilmi beni benden eden bitiren

ýðýl ýðýl akar içime bakýþlarýn derbederinim
sürmelidir bakýþlarýn sürgün oldu ser’im
minnet ederim kaçamakta olsa bakýþlarým
abuhayatým ol dedim olma makberim

sitemlerim ses olmuyor dudaklarýndan
zülüflerin urganým olsun boynuma dolanan
deðmesin soðuk bedenime sýcak tenin
makberimi sarmasýn yaban otlarý henüz girmeden

hazan rüzgarý deðmeden sararmýþ yapraðýma
amansýz fýrtýnalar vurmadan topraðýma
makberim almadan beni kavuþalým vuslata
hadi gel sarýl boynuma,baðýþla seni bana

"Sezai Konuk"
Sosyal Medyada Paylaşın: