Hayalsiz Kaldım

Kapkara geceler benim ilimde
Gün aþýp geçince hayalsiz kaldým
Boðulur heceler artýk dilimde
Tuhaf bir biçimde hayalsiz kaldým

Dünyanýn dönmesi beynimde kuþku
Örümcekler sarmýþ yarýnda ufku
Kanmýyor bir türlü ölüme uyku
Acýlar içinde hayalsiz kaldým

Yedi düvel benden kinini saklar
Þen þatýr bilcümle temelsiz halklar
Demiþler ki onu teneþir aklar
Dost gýybet edince hayalsiz kaldým

Bilge Kaan Atam yurdumdan sürgün
Yaðýz yerim kurak gökyüzüm durgun
O kutlu yolbaþçý zamansýz bir gün
Uçmaða varýnca hayalsiz kaldým

Ben ki Mahþer-i Türk’üm Türk’ü sevmezler
Bahçemden papatya , çiçek dermezler
Öküzler elmasa deðer vermezler
Deðersiz kalýnca hayalsiz kaldým
Sosyal Medyada Paylaşın: