yaşanmamış,ben

Ben hiç yaþamadýmki çocukluðumu
Sokaklarda hiç koþmadým
Hiç oynamadýmki
Mahalle aralarýnda
Hiç oyuncaðým olmadýki benim
Bezden yapýlmýþ bir bebeðim
Bisikletim
Kýrmýzý rugan ayakkabýlarým
Hiç olmadý
Sivri uçlu renkli kuruboya kalemlerim
Annemin beni yatýrýrken okuyacaðý
Bir masal kitabým bile olmadý
Ben hiç yaþamadýmki çocukluðumu
Ben hep yanlýzdým ÇOCUKLUÐUMDA
Çünkü sokulmazdým kimseye
Gençliðimde,de yanlýzdým ben
Bir arkadaþým, bir sýrdaþým olmadý
Kýrlarda el ele koþtuðum
Bir sevdiðim olmadý
Ben ne sevdim ,Nede sevildim
BEN HÝÇ AÞKI BÝLMEDÝMKÝ
Ne çocukluðumda
Ne gençliðimde bana sevgi gösteren
Saçlarýmý okþayan
Bir Annem Bir Babam olmadý
Onlar her zaman vardý amma
Ben hep yanlýzdým
Ben hiç yaþamadýmki çocukluðumu
Ben hiç yaþamadýmki gençliðimi
Aynalarda gördüm çaresizliðimi
Topraða deðil , kalbime gömdüm
Yaþayamadýðým çocukluðumu
Gençliðimi ve en masumane hislerimi
Çünkü ben hiç dolu ,dolu
YAÞAMADIMKÝ BENÝ






Sosyal Medyada Paylaşın: