Yüküm aðýrdý,
Halime düþünme!
Baþka acýmaya tutuþtu sol yaným!
Aklým almýyor, düþünemiyorum;
Susmuyor bir idamlýk hüznüm!
Geçmedin, gitmedin!
En aðýrýda senin yalnýzlýðýn düþtü,
Azad ediyor omuzlarým!
Top yekün saldýrýyor zindanlar!
Bir rüzgar esse senden dökülür gözlerim!
Dakika dakika nefesin kitlenir damarlarýma
Baþ baþ taþ duvarlara demirlendim
Küçücük, daracýk meydan yerim!
Gözlerin geçmiþten bir tütsü!
Ýþte ölsemde seninim,
Belki asýr olacak anayasasý devrik zaiyatým
Karanlýk kat kat,
Senden uyanmak; gözlerimden ayrýlmaz bir hüzün!
Ölüm bile bir saniye uðramaktan çekingeç!
Ana yüreðim yýkýlmýþtý gün doðumunda
Ýþte;
Sensizlikten Ertesi
’’ Ayaz ’’
Gün doðmuþ, gün batmýþ
Parmak izlerin;
Suçüstü!
Yani yaramda sensin,
Merhemimde!
Islah eyledin beni!
Giderken, ölüm hariç herþeyi astýn;
Kalbime!
Ahmet Tufan Ergin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.