Enkaza çevirdiðin duygularýmla, Düþe kalka yaþýyorum… Her kötü sözünle, derin yaralar açýlan kalbimi, þefkatinden yoksun, dünyaya küskün bir þekilde Ýyileþtirmeye çalýþýyorum... Ben açtýðýn yaralarla hayatýn soðuk yüzüyle sensizlikle cebelleþirken, bin bir acýyla mücadeledeyken, sen þan ve þöhret peþindesin. Anlamýyorum bu halini Neden bu kadar taþ yüreklisin… Bana yaptýðýn kötülüklerden sonra Mutlu musun,iyi misin ? Þimdilerde seni sorguluyorum içimde, Ýnsan mýsýn deðil misin ??? Paranýn büyüsü kör etti seni, Onurlu yaþamý bilemiyorsun. Yalancý ýþýklar bir gün sönecek, Bu acý gerçeði göremiyorsun…
..ilker murat çinitaþ..22/08/007..mamak/06 Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.