laf olsun diye
öylesine
yokmuþ gibi atýlan çýðlýklarýn sahibi
yazýlmaz þiirler
salýnmaz ortaya yok yere
vardýr elbet bir muhatabý
mutlaka
bilirim
bilirim çünkü
ne çok insan dokundu ruhuma
ne çok zamanlarda
ne çok yapbozlar çözdüm
çýkmaz sokaklarda
dökülüverdi her giz önüme
laf aramýzda
ah þiirler!
öyle deli
öyle masum
öyle suçlu
ve öyle rayihasý çýkmýþ ayyuka
her kelimenin ardýnda saklanamadýðýnca
seriliverilmiþ gerçekler
dildeki baklalarýn çokluðunca
lakin
nedendir anlamam hâlâ
kimedir bu caka
üstelik de
ne yapsan da
gelmiyorken bir araya
iki yaka
ya gerçekten nankördür kedi
ya da aslýnda
ciðerdir mundar olan
ve bundandýr belki de
bir çoðu için kötü olmam
bilseler oysa
ne kadar kalabalýk da olsam
bir o kadar yalnýzýmdýr
ortasýnda hayatýn
durmam...duramam
ne denli de yorulsam
ne denli de farklý gelsem
hayata
býkmadan devam
saf sevgide
yer almaz haram
yaþadýkça
her birimizde farklý bir rol
her güne düþen farklý bir oyun
herkese düþen ayrý bir yol
ve film deðil hiçbir þey
gerçek en az þiirler kadar
her þey
herkes
hepimiz
laf olsun diye deðil
gücü gibi kelimelerin
sapasaðlam
su gibi saydam
atilla güler