BİR NEFER ÖĞRETMENİM

Ilgýn 1995














Öðretmen deðil de genetikçi olsaydým;
Her yaný yeþile boyardým
Bir aðaç türüyle, saz cinsiyle mi olur,
Yosunla, çayýrla, çimenle mi …?
Tez büyür, üretken kýlýp dölleri,
Yemyeþil ederdim bütün çölleri.

Öðretmen deðil de politikacý olsaydým;
Okula çevirirdim her yeri.
Kahveleri, kýþlalarý, camileri, evleri…
En büyük payý bütçelerden,
Eðitime ayýrýrdým.
Ýnsanlara balýk tutmayý öðretirdim.
En çok bilim adamýný kayýrýrdým.

Öðretmen deðil de sanatçý olsaydým;
Sevgiyi iþlerdim nakýþ nakýþ.
Sevgi yazar, sevgi çizerdim.
Güzel yüzünü her nesnenin
Ýzleyenlere çevirir;
Çirkin yanýna ben geçerdim.
Halkýma bal þerbeti sunardým da,
Bade-i aðuyu kendim içerdim.

Öðretmen deðil de doktor olsaydým;
Hastalarým la ayný acýlarý yaþardým.
Gülenle gülen, aðlayanla aðlardým.
Yaratýlmýþta yarataný görürdüm,
Elimde ölen her hastamla ölürdüm.

Öðretmen deðil de imam olsaydým;
Hakta yok olmadan halkla olmazdým.
Ya emelimde Muhammed,
Amelimde Muhammed olurdum,
Ya kendimi O’nda yok bulurdum.
Muhammed-i yaþar, Muhammed-i söylerdim.
Rabbimden gani gani rahmet dilerdim.


Ancak;
Bir nefer öðretmenim…
Her asýrda iþi zor,
Her devirde fedakâr…
Kýrk Fatih beyinlik dershanem,
Kýrk Kemal beyinde esamem.



Sosyal Medyada Paylaşın: