Yılmadım.

Dünya sende henüz güldüm diyemem,
Helal durur iken haram yiyemem,
Bende sitres gündüz gece uyumam,
Direnirim dünya senden yýlmadým.

Aða varlýðýnan almýþ yürümüþ,
Kader beni görmez gözü körümüþ,
Fakirlikle çile zordan zor imiþ,
Saltanatçý dürzülerden yýlmadým.

Sen insansýn bende insan yok farký,
Hep tersine döner dünyanýn çarký,
Zengin deðil fakir dillerde türkü,
Fakirde olsam arzulardan yýlmadým.

Hoþtur, helal haram yemeyi býrak,
Fayda etmez mal, mülk ölüm son durak,
Çalmam çýrpmam alným açýk yüzüm ak,
Varsýn olsun dünya senden yýlmadým.

Para mal mülk bürümedi gözümü,
Varlýksa hiç deðiþtirmez özümü,
Koþtum insanlýkta aldým hýzýmý,
Boþa beni üzenlerden yýlmadým.

Dünya baki imiþ gibi havalý,
Bilse bunu bilmez geri kafalý,
Hak tanýmaz saltanatçý sefalý,
Ýnsan olmaz dürzülerden yýlmadým.

Veysel der ki; Aç tanýmaz karný tok,
Dürüstte olsan halden anlýyaným yok,
Nedeyim ki bu dünyada dürzü çok,
Harbi oldum dürzülerden yýlmadým.

veysel þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın: