Özü Mezar Etmiş

Pir fani oldum geçtim ser ile yardan
Kar çiçek misali, evveli bahardan
Kapattým gözlerimi, çýktým nehardan
Hakikatten gayri, nazar etmiþ gönül

Hýzýr misal, dünya hayatýndan geçtim
Sanmýþtým ki, olmaya korlarda piþtim
Bulut ayazlarýnda, kar misal düþtüm
Zemheride beter, bizar etmiþ gönül

Ýnikâs gökkuþaðý gibi gerildim
Atýlan her okla, sinemden vuruldum
Çimensiz toprak oldum, paye serildim
Her yöne esen yele, tozar etmiþ gönül

Ey þahým, sal ki sineme sinsin nidan
Arzularým ahý getirmiþtir nadan
Sen ki Ceddimsin, pür giryandýr bu gedan
Yaþamý hayattan, bizar etmiþ gönül

Beden maneviyata muhtaç, ruh çürük
Dað yamaçlarýnda, günahlarla yörük
Dünyada unutulmuþ, mahþere tarik
Bedenime özü, mezar etmiþ gönül

Atomdan âleme, mevcudat amade
Gelip çatacaktý,r gün muayyen vade
Amelde tüm canlý cansýz madde, madde
Yaratan, sýratta pazar etmiþ gönül.

Sosyal Medyada Paylaşın: