Bir perde açýldý,hayatýn sonbaharýnda, Son bölümüydü hayatýn. Oyunun adý sonbahardý, Dramayý seçtik oyunlarýn içinden, Ne romantik olabildik,ne de komedyen, Aþký oynayamadýk,yüreðimiz yetmezdi, Sevdaya sýnýr koyduk,fazlasýný kaldýramazdýk. Mutluluðu yakýþtýramadýk bile, Drama da böyle rol olmazdý, Zaten… Perde açýldý, baþladýk oynamaya, Sahnenin son oyunuydu,ayrýlýk, Öyle içtendi ki oyun,çýkmýþtýk kendimizden, Aðlattýk seyirciyi,bizde seyirciye katýldýk, Aðladýk hep birlikte,katlanmadý çoðu yürek ayrýlýða Ama biz ayrýldýk iþte….
Sahne tamamdý, Perde kapanacaktý, Ýyi oynamýþtýk rollerimizi, Yan,yana,göz,göze,hatta diz,dize, Seyirciler ayakta alkýþladý bizi, Bilmem kaç dakika… Mutluydu seyirciler, Amacýmýz da buydu zaten, Seyircinin mutlu etmekti, Baþardýk bak iþte…
Perde kapandý sonunda, Kala kaldýk,perdenin arka yüzünde. Kimimiz mutlu,mesut, Kimimiz virane… Seyirciler boþalttý salonu,güle oynaya, Sýcak yuvalarýna doðru,yüzlerinde tebessümle Biz ,içimizdeki ateþle.. Sessizce yýðýlýp kaldýk sahnede Ne bilsin seyirci,içimizde ki fýrtýnalarý, Nereden anlasýnlar ki, Biz yüreðimizi oynamýþtýk.
Ýzleyenler mesut oldu ya, Kendimizi düþünmedik bile. Sonra; Bir birimizi suçladýk, Sen istedin yok ben istemedim bu oyunu, Dercesine… Çýktýk sokaklara,sahneden, Çýkmazlarda yol ararken, Birbirimizden farklý deðildik,aslýnda… Birimiz yerlerde,birimiz göklerde, Kanayan,kýrýlmýþ kalplerle… Arayamaya baþladýk bir baþka sahne, Yaralý yüreðe kim girebilirdi ki,yada kim girerdi ki… Kim bilir,belki bir gün, Bir sahnede,ayný rollerle, Çýkarýz seyircilerin karþýsýna, Mutlu olmalarý için, Biz kendimizi hiç düþünmeksizin…. Yine yüreðimizi oynarýz, Seyirciler mutlu olsun diye…. 12.02.2011
Küçük Ali Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Küçük Ali YILDIRIM çölçık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.