Aklýma bu kelimeler geldi sabahýn bu vaktinde,
Kalabalýklara seselnmek istedim þimdi nedense,
Duyup duymayacaklarý çok da önemli deðil ama,
Dökülebilmesi daha önemli, kalmasýnlar orada...
Televizyonda da önemli bir program göremedim,
Olsaydý ne olurdu bilemem, belki de seyrederdim,
Þiirden sonra kahvaltý baþlayacak, alýþkanlýktýr,
Güne baþlarken küçük bir aperatif olmaktadýr...
Durun dedim ve sanýrým durdular, ses yok dýþarýda,
Belki de beni bekliyorlar, durun bir bakayým oraya,
Gerçi ’Durmak’ kelimesi tehlikelidir, yanlýþ anlaþýlýr,
Geri kalmak deðildir ama bir an için beklemektir...
’Durun kalabalýklar, burasý çýkmak sokak’ mý acaba?
O da olabilir, baþka sokaklar da belirebilir ufukta,
Önemli olan ufkumuzun bulunmasý, gerisi laf-u güzaf,
Öyle de olsa böyle de, þimdilik beklemedeyiz, Ya Rab!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.