BU BİR ÖYKÜYDÜ

...Bu bir öyküydü
yalnýzlýðý bedelsizce arzulayan

bu neydi?
aþktý bu
belkide deðildi
yankýlanmýþ yalnýzlýklar kadar yalnýzdý
o fikrini sormuyordu
yalnýz ve yalnýz seviyordu
kendinden uzaktý
kendiyle uzak

aah! itildim yalnýzlýða
düþlere gömüldü
aþk denilen o rüya
nedeni varmýydý ömrümün
yollarýna döþtüðüm vakit
biçare gülüþün
biçare bedenin
biçare varlýðýn
aah! birden ayýldým
sensizliða gömüldüm

acýmý: baþladýðý yerde bitmiyor
bir gezegenden çok
medcezirler yaþadým
bir ay tutulmasýydý her yüzüne bakýþým

senin okyanuslarýn vardý, derin
senin dalgalarýn vardý, serin
güneþi ýslatan, güneþle ýslanan
benim yalnýzlýklarým vardý
senli yalnýzlýklarým
bitince baþlayan
baþlayýnca bitmeyen

Bilinmeyen denklemler bilinenle denklenmez
bu bir öyküydü
çözülmeyen bir denklem
sen bir pisagordun
ben çoða bölünen üçken

Hep seninle var oldum
hep kendimle incinen...


Sosyal Medyada Paylaşın: