BİR YOKLUK

Gözümden damlar ansýzýn bir el
Düþer baþým seccademe
Son nefesim bekletme haydi gel
Yaþamak aðýr baþsýz gövdeme

Bir hayal gövdem bir yokluk elim
Belkide hayatýn son demindeyim
Son kez güldü hergün doðan gözlerim
Belki de zamanýn en meçhul yerindeyim

Bir korku,bir hüzün,bir kendim
Titredi mezar irkildim
Düþtü aðzýma bir ölü
Ve ben onu emdim

Bir ölü teninde kývranan su
Toprak altýnda bir gözyaþý
Sahiplendim kustuðum namusu
Boðdum ellerimle ölümsüz baþý

Adem Çavuþoðlu


Sosyal Medyada Paylaşın: