Gönül aþkýn peþinde avaresin Hep sürgünler yaþadýn, Aþka vurgun aþka hasret Su oldun kuþun gagasýnda Ýbrahime gittin Lal oldun kör kuyuda Yusuf’a gittin Söz oldun Bilal’in dilinden aktýn Yek oldun Efendimle miraca gittin Üç günlük dünyaya aldanma gönül Beþerdir þaþar elbet Dikenli dünya seni de kanatýr Akmasýn bir damla kanýn aþk yoksa uðrunda Kusurlara kara gece, mazlumlara güneþ ol Aþksýz yaþamaktansa aþýklara nefes ol Aþk ile çýktýðýn yolda aþký incitme gönül Yollar biter, ömür biter, konan göçer baki olan aþktýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
YetgiN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.