Kalbime korkuyu sakýn zerk etme
Þaka bile olsa beni terk etme,
Eli tahtaya vur derdi kýrk etme
Kurþunla kaplanan söz yesin beni.
Sensiz ben evlere nasýl girerim?
Dünyam zindan olur, cefa dererim?
Çiçeðim, gülümdü goncamdý derim
Yürekte toplanan köz yesin beni.
Her salâ sesinde kara bulutlar
Musalla taþýndan giden tabutlar
Öksüzler, yetimler, yanýk aðýtlar
Sineme saplanan tez yesin beni.
Sen gider de ben arkada kalýrsam
Sorup soruþturup bir yol bulursam
Sevdalý kalbimle yolcu olursam
Aþkýmla aklanan bez yesin beni.
Feda olsun caným senin canýna
Rabbimden öncelik bana tanýna
Maðfiret olunur aþkla yanana
Aslýma döndüren toz yesin beni.
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.