NEFRETÝM Hiç bir þeyi unutmam. Ne yapýlan iyiliði, Ne de uðradýðým ihaneti. Kor olur gözlerim. Dev bir yangýn gibi, Yakarým! Önce kendimi sonra çevremdekileri, Bencilliðim bundandýr, Yaþadýðým ihanetlerdendir. Kimsenin bilmediði içimdeki sestendir. Affetmeyi bilmem, Ýþte bu yüzdendir nefretim. Zaman geçmez bazen. Ellerimde parçalanýr hatýralar. En son ne zaman aðladým bilmiyorum, Baþýmý yaslayýp aðlayacak bir omuz, Yoktu bazen. Kimsenin beni anlamadýðýný düþünürdüm. Alýn yazýsý deyip atamýyorum bir kenara Yaþadýklarýmý silemiyorum. Beynim, kalbim karmakarýþýk. Ýþte bu yüzdendir nefretim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Ecem Burdur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.