Nankör İnsanı
Çaresiz düþmüþe yardým maksatý,
Hayýra vesile, iyilik adý,
Gün gelir baþýna olursa kadý,
Gel gör sen o zaman nankör insaný.
Geçmiþine hüsran yazýlan kitap,
Yalan der, inkarcý cümlesi hitap,
Esirger selamý olmaz muhattap,
Gel gör sen o zaman nankör insaný.
Olan iyiliðe inkar inadý,
Yüze yüz týrmalar cýrnaklý kedi,
Yalan, dolan, çene bunu senedi
Gel gör sen o zaman nankör insaný.
Acýyan duygulu yufkalý yürek,
Sözüm bilmeyene derim ne gerek,
Dedikodu sözle inkar ederek,
Gel gör sen o zaman nankör insaný.
Veysel tek örneði der ki; Dýþlandým,
Üstüne bir üstlük hemde taþlandým,
Ýþte budur sebep varki yaþlandým,
Açýk göz zamanýn nankör insaný.
Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.