her sabahýn doðumunda
usul usul beni aþka çaðýrandýr
bakýþlarýyla baþýmý jet hýzýnda döndürendir
her dediðime bir anlam çýkarandýr
adamý sus pus eden tavrýyla
dilim konuþmaya baþlamadan
sebep aramaksýzýn üzerimi sevgiye boðandýr
her iklimime nisan sýfatlý yaðmurlarla düþendir
ellerimi avuçlarýnda sýmsýký tutandýr
bütün sadakatiyle
tüm tatlý sözleriyle beni kendime getirendir
bereketten
nimetten yana özelliklerini esirmeden benimle muhabbet edendir
hiçbir kadýnda bulunmaz güzelliðiyle ruhumu okþamak isteyendir
geceleri
heceleri beyaz sayfalarýmý satýr satýr süsleyendir
’yaþamak, seni sevmektir’ tümcesiyle beni kitabýnda tek kahraman kýlandýr
karþýmda bir kuðu gibi duran
arþýmda binlerce güneþten parlak kalandýr
hep
ben istemeden büyük tutkuyla benliðimi hissedendir
ben demeden sol yanýmý mutluluða taþýyandýr
ve hem bugünüm
hem yarýnýmdýr
o kýz