İSTANBUL 2

Kýz kulesindeki esir kýz,
Alýþmýþ esaretine.
Bir el sallamadý,
Pencereden gönlüme.


Oysa ben..
Ne hayellerle gelmiþtim.
Rüzgar sesini verdikçe Anadoluya.
Seni kurtarmaya gelmiþtim.


Uzatsaydýn elini.
Denizi dinlemezdim, ayýran bizi.
Bir gösterseydin yüzünü,
Baþkasýný görmezdi gözlerin.


Belki benden utandýn.
Belki bunca sene sesini,
Kulak vermeyen insanlardan.
Ama ben duydum sesini, inan...
Sosyal Medyada Paylaşın: