ÜRPERTEN YOLCULUK
- Merhum þair Faruk Nafiz Çamlýbel’e ithaf -
-
Ocakbaþý mevsimi, þubatýn on altýsý,
Görünen güneþ deðil, adeta karaltýsý.
Devasa bir deðirmen unlarý savuruyor,
Dondurucu bir ayaz her yeri kavuruyor.
Karanlýk bir beyazlýk sararken tepeleri,
Saçaklardan sarkýyor devlerin küpeleri.
Sokaða çýkýlacak bir mevsim deðil amma,
Gurbete yol düþürdü, çözümsüz bir muamma.
Bir öðle sonrasýnda araba yola çýktý,
Bir metre kara raðmen, bereket yol açýktý.
Arabayý sarsarken yolun bozuk taþlarý,
Ürkütmüþtü sesimiz yem arayan kuþlarý.
Kristal bir yol olmuþ, yorgun derenin suyu
Akþamýn yaklaþmasý arttýrýyor kuþkuyu
.
Yolumuzun solunda kovasýz bir kör kuyu,
Kartal belini aþtýk, unuttuk biz korkuyu.
Endiþeler bitince baþlar omuza düþtü,
Çok kiþinin gördüðü bahara ait düþ’tü.
Çiftleþirken havada bembeyaz kelebekler
Kimi giden yolcuyu, kimi geleni bekler
Araba kývrýlarak geçerken bir boðazdan
Unutulmuþ bir bahçe, sanki kalmýþtý yazdan.
Ansýzýn çýkýverdi, sýcak bir hande ile
Yokuþtan iniyorken yeþil sath-ý maile.
Koyu yeþil çamlýkta bir kahve, pembe beyaz,
Ancak kavuþulurdu aylarca etsek niyaz.
Sohbeti koyultmuþtuk, çayýmýzý içerken,
Tepsi geldi masaya, þöför : gidelim ! derken.
Ayran, bulgur pilavý, bir de acýlý turþu,
Hepimiz baðdaþ kurduk, yanan ateþe karþý.
Yemeðimizi yedik, bitti bu güzel mola,
Sonucunu bilmeden yeniden düþtük yola.
Yollar yola eklendi, týrmandýk bir yamacý,
Yüzümüzde þakladý Azrail’in kýrbacý
.
Yollarý kapamýþtý, lapa lapa yaðan kar,
Her tarafta sessizlik, sonsuz bir beyazlýk var.
Ne bir köy görünüyor, ne de belli sað ve sol,
Belki de tuttuðumuz ecele giden bir yol.
Kararsýzlýk içinde yolumuzu seçerken,
Güneþ terk etti ufku, mutadýndan da erken.
Karanlýk bir taraftan, yolsuzluk öte yandan
Umutlar kesilmiþti, hem candan, hem canandan.
Herkesten bir öneri, her kafadan ayrý ses,
Bazýsý makul gibi, ekserisi de abes.
Çözüm bulunamadý, dövüldü havanda su,
En nikbinini bile sardý ölüm korkusu.
Herkesin kurtulmaktan umut kestiði anda,
Güçlü bir far ýþýðý belirmiþti sað yanda.
Birkaç dakika sonra kar ekibi ulaþtý,
Sararan yüzümüzde sevinç nuru dolaþtý.
Kurtulduk bu kabustan, þükür olsun ! diyorduk,
Ekibin peþi sýra, güvenle gidiyorduk.
Bir aksilik olmazsa menzile varacaðýz,
Makus talihimizi bir daha kýracaðýz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.