Sevgi için aþk yolunu baþ koydum
Bir vefasýz için , serden vazgeçtim
Aþk’ta yalan olmaz , yalana doydum
Bana cefa veren , yardan vazgeçtim
Aþk ölümsüz , sevgi kutsal bilirdim
Gel..dese sevgili , koþar gelirdim
Sevgim için , caným bile verirdim
Faydasý olmayan candan vazgeçtim
Aþka dair ne yazýp ne söyleyim
Aþka köle olurum , ben böyleyim
Aþkým olmasa , serveti neyleyim
Hepsi sizin olsun , maldan vazgeçtim
Dilim tek seni anar , yalnýz seni
Bir yabancý sararken güzel teni
Sorma , ne haldesin diye bendeni
Seni saramayan tenden vazgeçtim
Senden gelen cefaya boyun eðdim
Her türlü hakarete göðüs gerdim
Gururu , kibiri yerlere serdim
Haya’yý unuttum , ar’dan vazgeçtim
Hüzünlerle örülmüþ aþkýn yolu
Gözüm göremez oldu , saðý solu
Her günüm sana ait , senle dolu
Beni alýp gittin , benden vazgeçtim
Þükrü SOYARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.