Baba aç gözlerini Bak ben geldim Ortanca kýzýn Biraz deliþmen Biraz asabi, sinirli Birazda ASÝ Kafasýnýn dikine giden Sana hiç söyliyemedim amma Ben seni kendimce En fazla seven KARA KIZIN Hastahane odan ,yataðýn boþtu Yastýklarýný okþadým Öyle kederli, öyle üzüntülüyümki Seni kaybetmekle Görünürlerde bir yaram yok amma Hasretinle Açýk pencereden uçan ,kaçan bir kuþ gibi Kayboluþunla Ýçimde tarifsiz acýlar býraktýn BABA Gidiþini unutmayacaðým Seni, yokluðundan Þifa bulmaz yaralý kalbimde saklýyacaðým Kendi ,kendime soruyorum Sensizliðe nasýl alýþacaðým haziran 2001 yýllar geçti týpký seninde tahmin ettiðin gibi bana mezarýma geirse kara kýzým gelir ancak dediðin gibi,ANNEM söyledi evet ben bu geçen yýllarýn her hafta sonunun bir günü hiç aksatmadan hep yanýna geldim baba umarým hissediyorsundur orda yanlýz deðilsin BABA
biraz deliþmen biraz asabi birazda ASÝ KAFASININ DÝKÝNE GÝDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hülya hicran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.