BÜTÜN ZAMANLARIMDA AKLIMDA SEN VARSIN

Fýrtýnalarda geldim sende dinlenirim sanmýþtým

Garip ve tarifsiz bir susmak var içimde

Burasý asla bize anlatýlan gibi pembe bir dünya deðil

Sen diyordun ya hadi tut elimi birlikte cennete

Yolu kaybettik sanýrým.



Yolun sonunda cennet görünmüyor

Bir acý çöktü yüreðime tarif edemiyorum

Uzun çok uzun zaman öncesinden kalan

Ýçim öyle buruk öylesine kýrýk ki…

Kim bu kadar hayatýndan býktýrdý?

Masum yüzüne hiç yakýþmayan biri

Gibi görünmek istemen neden?

Hayatin sadece karanlýk yüzünü mü gösterdiler sana?

Hiç mi kimse sevmedi seni?



Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?

Hep böyle içinde bir uzak ýþýk mý yanar?

Bakýþlarýnda beni dinlendiren birþey var

Neden söndürdün ýþýðý yolumu bulamam ki..?

Kýyýsýndaymýþ gibi en sakin denizlerin

Bir yelkenliyim þimdi ben senin limanýnda

Fýrtýnalardan geldim Sende dinlenirim sanmýþtým



Sanýrým tam olarak böyle hissediyorum

Uzun zamandýr ilk defa aklýma yeni bir þey gelmiyor

Duygularýmý ne yazýya ne de birine dökemiyorum

Ýlk defa bu kadar yalnýz bu kadar çaresiz hissediyorum

Günlerden bir gün seni tanýdým

Tanýdýk bir bakýþ tanýdýk bir sýcaklýkla gelmiþtin bana

Gelmemen gerektiðini bile bile

Senden çok ben biliyordum bunu

Engel olabilirdim ama olmadým bu defa

Aslýnda tam olarak içine bile bakmadýðým o gözlerin kendiliðinden çekti beni kendine



Anlamadým ama iþin garibi anlamakta istemedim bu defa

Baþýma gelecekleri bile bile sana yürümeye baþladým

Ýlk defa enine boyuna düþünmeden korkmadan geldim sana

Tam olarak ne hissettiðimi düþünmeden

Bu defa da ayni þeyler olacak diye korkmadan

Oysaki yemin etmiþtim kendime

Bir daha kimsenin kalbimi acýtmasýna izin vermiyeceðim diye

O kadar uzaksýn ki.



Aslýnda bana ve bir o kadarda yakýndýn

Þimdi fýrtýnada boðulan tayfa gibiyim

Ne gemi ne liman nede kara güründü sadece

Okyanusun ortasýnda parçalanan bir enkaz var

Ýþte el ele cennete dediðin yolun sonunda ki görüntü

Beðendin mi?

GURBET MELEÐÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: