Sele Döndüm

Çayýr çimen yaylak idim yola döndüm
Bað bahçeyken kurakladým çöle döndüm
Hazan vurdu tomurcuksuz dala döndüm
Ateþ düþtü alevlendim küle döndüm

Mantar gibi yüzeyimi donattýlar
Donattýkça ýþýðýmý kararttýlar
Yeþil iken yapraðýmý sararttýlar
Dallarýmdan döküldükçe kele döndüm

Gah vakurla yýldýzlarý izler gibi
Gah sarsýlýp yýkýlmayý gözler gibi
Sýcaklardan kutuplarda buzlar gibi
Eriyerek çaðlayanda sele döndüm

Rotam belli çizgim belli dönmekteyim
Dýþým serin içten içe yanmaktayým
Görmez misin günden güne ölmekteyim
Kýrýk sazda paslý duran tele döndüm

Daðlarýmý yürütmeye ramak kaldý
Deryalarým kabartmaya ramak kaldý
Zelzeleler yaratmaya ramak kaldý
Kýyametten önce esen yele döndüm

SERHATÝ der ahvali hal böyle iken
Yürek yanar dilden dile söylenirken
Az da olsa bir çýkar yol bulunurken
Bülbül gibi ah-ý zarlý dile döndüm

Sosyal Medyada Paylaşın: