USUNDA GİDER AYA

USUNDA GÝDER AYA

Beyin fýrtýnasýnda yoktur onun bir dengi.
Kabaran okyanuslar belki onun mihengi.
Çok dikkatli yol alýr günleri saya saya.
Usunda gider aya , ayaklar hala yaya.

Ýlim, irfan tasýndan çok sularý içmiþ de.
Smokinin yerine kefenini biçmiþ de.
Birileri önünde ahkam kesmiþ dünyaya.
Usunda gider aya, ayaklar hala yaya.

Beraberiz diyerek kucaðýný hep açtý.
Meydanlarda boþ yere durmadan umut saçtý.
Yerde yürüyemezken gözler baktý semaya.
Usunda gider aya, ayaklar hala yaya.

Çemberi geniþ tuttu, çitasýný yükseltti.
Vatandaþýn yüreðinde hep yaralar nüksetti..
Küçük sanat erbabýnýn emeði gitti zay’a.
Usunda gider aya, ayaklar hala yaya.

Asgaride yaþar halk, benizleri hep soldu.
Çenesini sýkmaktan diþler aðzýna doldu.
Þerbet içtim der, oysa kan tükürür sahaya.
Usunda gider aya, ayaklar hala yaya.

Bir hilalin uðruna ne güneþler battý da.
Vatandaþý aç iken kendisi tok yattý da.
Özelleþti milliler, dizildi hep sýraya.
Usunda gider aya, ayaklar hala yaya.

Halini arz etmeye çýkmak için katýna.
Binmek gerek her halde bir midilli atýna.
On bir yýlda semirdi, ulaþtý bu safhaya.
Usunda gider aya, ayaklar hala yaya.


Emine Balý Oðuz




Sosyal Medyada Paylaşın: