ZULMETME KALBIME
Sevgi baðlarýmýz neden koptu
Zulmetme kalbime,
Solgun yüzüm, yorgun bedenim
Sensizliðin çýkmazýnda,
Geçiverdi yýllarým
Sensizliðe attýðým her adým
Ölümü düþünerek baþlar oldum yeni güne
Aþk acýsýný çekmeyen bilmez ki
Nasýl kanadýðýný yüreðin
Gözlerinin feri söner
Yaþama sevincini kaybedersin
Yaþanan güzel günler anýlarda kalýr
Bir umut ararsýn, özlersin
Baktýðýn her yerde sevdan
Güneþin onunla doðar, batýþý senindir
Yürek bahçemde açmaz olur güller
Akþamýn karanlýðýnda
Bir þarkýnýn sessizliðinde
Çabalarsýn, çýrpýnýrsýn kalýrsýn olduðun yerde
Onurun kýrýlýr, kalbin yara alýr kuþ misali
Sevdanýn yollarýna canýný serersin
Elveda diyemezsin,
O dese de senin içindedir
Çýkarýp atamazsýn
Çekilirsin bir kenara susar kalýrsýn sessizce
Sitem edemezsin
Üzülür kalýrsýn acýnla baþ baþa
Ben bunlarý hak ediyor muyum dersin
Ellerini açarsýn semaya
Gözlerin yollardadýr bekler kalýrsýn
Her gece paramparçadýr kalbin
Yýldýzlar birer birer düþer gecenin karanlýðýna
Sabahlarýn olmaz
Güneþ ýsýtmaz olur sensizliðinde
Çerkez Kýzý
19.02.2011-11.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.