Pusat sesleri Yankýlanýr daðlarda Her taraf barut kokusu Cepheyi dolaþýr Aslanbey Yoktur ölümden korkusu
Ön cephede bir kadýn Yanýnda mavzeri Çapraz kuþanmýþ fiþekliði Gelmiþ oturmuþ cepheye Gökten aðmýþ gibi Beyazlar giyinmiþ Savaþ meleði
Belli ki bir sýkýntýsý var Kenetlenmiþ diþleri Dizlerine vurur Yumruk olmuþ elleri
Sorar Aslanbey ’Bir sýkýn mý var bacým? ’ Kadýn döner usulca Utanýr-kýzarýr yüzü Yüzünde tamu’nun öfkesi Soluk soluða sesi ’Sýkýntýma sen çare deðilsin bey Biraz ilerde Ayþe bacý var cephede Onu bana gönder Bir iyilik yapacaksan Bu yeter.’
Az sonra cepheden Bir bebek sesi yükselir Çeteler Toplanýrlar baþýna Ýlk ezan okunur kulaðýna Üç defa adý söylenir Adý ’ZAFER’ olsun denir
Daha ilk kez Memeyi vermeden daha Daha ilk kez Yavrum demeden daha Daha ilk kez Kucaklamadan daha
Kara bir kurþun sesi Dalga-dalga kuþattý cepheyi Kuþattý her yeri Kuþattý karanlýklar Daðý-taþý-göðü-yeri Aðýzlarý býçaklar açmaz oldu