Diren

Aklýmýzla geldiðimiz yoldan
fikrimizle geri dönmelerimize
eveleme gevelemelerimize
gerekçeler buluyor
zekamýza övgüler düzüp
havamýzý basýyoruz
balonlaþýyoruz
sapýtýyoruz
saptýrýyoruz
tek bildiðimiz kendi doðrumuz
tek çabamýz haklýlýðýmýz
hakka çýkan yollarý bir bir týpalýyor
tekleþip
ekleþip
ekþiyip
ucuzlatýyoruz sokaðýn bize vadettiði nimetleri
azalýyoruz
azaltýyoruz çok sesli müziðin kulaða deðmelerini
arabeskleþiyoruz
arabesk
bir arada
öteki derede
kala-kalýyoruz

sýrat köprülerinde cirit atar
gühah keçilerimiz
suçumuzu maskelemeye hazýr
koynumuzdaki kuzumuzu deðil
vuruyoruz kendi boynumuzu
tüketiyoruz soyumuzu
yarattýðýmýz tanrýlara
tanrýçalara
adaklanýyoruz
odaklanýyoruz
adaklan
adak
ada
ad
adýný koy bu devranýn
sýðýnma deli limanlara
açýl ummana
saçýl
saçmala
ama kaçma
kendi gölgeni yamama baþkasýna

dedi

sýrtýna yüklediði sevdasýný
baþýna sardýðý belasýný
alýp terkeyledi
sokaðýn endamý deðer
cilalý kelamlý fiyakasýný
terketti aðdalý düttürüsünü
yabancýlaþan þalýný
alýný
falýný
yalýný
sarýldý dil-i argoya
tamah etmedi mýzýkaya
nede
devletlü bandoya

vardý
asyanýn eteklerine
indi
cennet-i hinde
kucakladý tamil kaplanlarýný

bu ne sürmeli gözdür rap
budayý kýskandýran özdür
bu ne hurma dildir
kiraz dudak
bu ne kýzýl bendir
bu ne zeytin ten
sabýrla dokunmuþ kilimdir
bu ne gizemli iklimdir
musonlar yaðar sabah yerine
çaylar demlenir daðlarýnda

kulak verdi otuz yýllýk sancýya
doðumu gecikmiþ acýya
ne meryem olmaya
ne çarmýhta isa
nede merhem çalmaya hevesliydi
çürümüþ yaraya
dengesiz kavgaya
adaydý aday olmasýna
diþi kaplana sevdalanmasýna
engel deðildi hiçbir adem

kobra gülüþlü diþleri badem bademdi
içmeðe hazýrdý
nazýrdý
lebi þarabýn tadý kekri olsada
hind çeviziyle mezelendi
yüreðindeki alev
bir kere daha tazelendi..

baþlarýnda kýzýl güller gerili
daðlarýn doruðuna yöneldi
yaðmur ormanlarýna daldý
kýnalý ceylanlarý selamladý
kara baþlý sütlü memelerine
takýlý kaldý
gözlerinin sönmek bilmeyen feneri

çoþtu çoþturdu
ortak kavgaya gerilmiþ düþlerini
güne çýkardý parlak diþlerini
gürledi
dalgalandý nehirlere kavuþan sallar
açýldý han-ý kapýlar
yürüdü karýnca atlýlar
sürgün verdi renklerin yeþili
ebemkuþaðý ile dallandý
budaklandý
çýnarlaþtý

köklerimiz ayný damardan gelir
ayný kan dolaþýr
besler yaralarýmýzý
akar duru
ýlýk
ayný isyan bayraklaþýr
dur der
bu kýsýr döngüye
ayný yenilgiyle bilenir
gözlerimizin feri
ayrý dersler çýkarsakta
ayný çatlaða sýzar suyumuz
ayný havadan
beslenir nefesimiz
ayrý dilden
çýðýrsakta türkülerimizi
ayný sazla çalýnýr
ezgilerimiz
ayrý acýyý yaþasakta
ayný gözden akar yaþýmýz
ayný aðýdý paylaþýr
ayný topraða düþer baþýmýz..

dedi ve eðildi karþýsýnda
anýlarla çoðalanlarýn

vurdu ayaklarýný
adýmlarla tükenmeyecek yollara

yüce tepelere týrmanmak için akli denge
hedefte þaþmamak için sevdalý yürek
bastýðýn yerde kayalaþmak için güvenmek
kanatsýz uçmak için özgürleþmek gerek

kaf daðýný aþmak yare ulaþmak için
istersen eðer

dedi

aldý baþýný
taktý canýný diþine
direniþine
direniþ
diren
dir
dirlik...

Volkan Kemal
Bu öykümsü þiir, karapanterlerin evrensel direniþinin anýsýna adaklanmýþtýr.
Özgürlük mücadelesinde yenik düþse de, direniþini noktalamayan Tamil kaplanlarýna selam!

Sosyal Medyada Paylaşın: