SON MEKTUP

Dünya bir çiçek tarlasýydý.
Dermesini bilene
Koku alma duygun yoksa.
Neye yarar ki yalnýzca bakmak.
Hadi topla artýk kopanlarý.
Ýncitme ince filizi býrak yerinde kalsýn.
Çok istememe raðmen
Ýstemem yazmak sana.
Býrak son mektup bana kalsýn.

Yazdýklarýmý herkes bildi.
Ne selam vardý ne sabah.
Ýçeriði anlatýlamazdý neler yaþandý.
Hadi sorma artýk gün bitti.
Yýllar geldi geçti.
Yazdýklarým bir sayfa bile etmedi.
Ýstemiyorsan yazmam sana.
Býrak son mektup bana kalsýn.

Sonunda son sözümü bekliyorsun.
Yazmayacaðým.
Ben biliyorum ne dedi diyeceksin.
Falcýlara sorup çözüm arayacaksýn.
Bense susacak sessiz kalacaðým.
Sonunu baðlamayacaðým.
Ana fikirse hiç belli olmayacak.
Yazmak istemiyorum sana.
Býrak son mektup bana kalsýn.

Hani neler istemiþtin o bahçede.
Kimler koþacak oynayacak biliyor musun?
Hiç düþünme çoktan viran oldu bir kere.
Hadi yoldan geçerken bak eserine.
Korkma ektiðim hiçbir çiçek ezilmedi.
Toprak üstüne çýkmadý bir kere.
Sevgiyle büyürdü biliyorsun.
Görüntü yok kokmayacakta.
Yazmak istemiyordum sana.
Býrak son mektup bana kalsýn.
MEHMET ACET

Sosyal Medyada Paylaşın: