Al beni kendinde yok et sevgili.....
haznevi
Al beni kendinde yok et sevgili.....
Yaþamak dediðin bir ömür sende
Tutuþup yanmakmýþ meðer sevgili
Ölmekse dileyip nur cemâlini
Yeniden doðmakmýþ sende sevgili
Bilmedim geçerken ah ile zaman
Görmedim kalbimde dert içre derman
Senmiþsin sevgili, meðer çaðýran
Suskun yüreðimde lâl iken hüsran
Ey zaman, ey mekân, ey câna sultan
Senmiþsin meðerki gönlüme ferman
Elime elini uzattýðýn an
Bir masalsý diyara dönüþtü dünyam
Ey sözüm, ey gözüm, ey gönül gülüm
Al beni kendine, sendedir özüm
Býrakma bir daha öksüz kalbimi
Sensiz kalmak sevgili, bir kara ölüm
Al beni kendinde yok et sevgili
Aþkýn imiþ zerrede koklamak Seni
Þu gönlüm diliyor güzelliðini
Al beni, aþkýnda dirilt sevgili
HAZNEVÝ SELÇUK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.