Geceler gizler aþký karanlýðýnda ,
Yastýðýna çukur býrakýr ayrýlýk .
Önce kapýyý sürgülersin sonra kendini sabaha . .
Issýz bir an gelir , o an üþürsün sesin çýkmaz , umutsuzlanýrsýn ,
Güneþten saklanýrsýn gözyaþlarýn kurumasýn diye .
Aydýnlýklarýn yoktur artýk perde çekmiþtir gözlerine tülden bozma . .
Üstelik baþka eller dokunur saçlarýna ,
Öpüþmelerinin kokusu inadýna sinerken odana ,
Sen ak sayfalarýný yakarsýn . .
Sen beyazý siyah , siyahý gece yapan gün ,
Sakla nefesimi rüzgarýnda .
Ayrýlýðýn bir lodosu vardýr ,
Kokusunu her zaman yalnýzlýða verir .
Bende yalnýzlýðýmý verdim toprak kokuna ,
Sorma , sen seviþirken ben üþüdüm biraz . .
. . . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.