Kardelenlerin açma mevsimindeydi Seninle tanýþmamýz. Kar ve yaðmur sularýnýn birbiriyle öpüþtüðü Ve tomurcuklandýðý zamandý badem çiçeklerinin, Soðuk bir gündü kýþtan bozma Aðaç gölgesi arýyordu gönlümüz Üþümüþ bedenlerimizi aþkla ýsýtmak için, Sarýlmak isterken birbirimize söz verdik Ýki satýrlýk duygu aktarýmýydý son bulurken sözlerin Ben gözlerinde okumaya bayýlmýþtým aþkýn elifini O güzel günlerden dönemedim geriye gönüllü esaretti benimkisi Her gece güne veda ederken sabaha seninle uyanýr oldum. Sen varsan etraf yem-yeþil Etraf, güllük/ gülistanlýk ve sýmsýcak Yoksan zehir/zemberek ti yaþamým. Sana da soramadým; Sonbaharda yaz’a girmiþiz galiba Bir kardelenin ömrü kadar mý idi aþkýmýz Yoksa bir kaplumbaðanýn sýrtýnda mý geçecekti senli düþlerim. Elimde saklý durur hala kardelen, yanýmda sen yoksun Ve ben gözlerinin buðusuna takýlý kalmýþ lirik bir türkü tadýnda Mýsralarýma dökerim sensizliðimi Týpký kardelenin nazlý boyun büküþünü anýmsatýr bana geliþlerin Zifiri siyah odamda ciðerlerime çektiðim nikotin gibisin Ve ben maviyi yaþarým gözlerinde düþte olsa. ÝÞTE O AN ÝÇÝME ÇEKESÝM GELÝR SENÝ….