kara gözlüm
Gecenin gözlerimi karaydý senin mi?
Kapýlarý çarpýp giderken
Ben hak etmediðim düþler kurdum yine
Senle alakasý yok
Özrü kabul eyle kara gözlüm uðruna gitsin
Avucumdan bir defa daha dökülsün
Bu kadar ince bu kadar seyrek bir fikir zihni sorgular
Korkutur benliðimi
Ama her þey görünmez
Tuvallere aldanmak hainlik olur aþký tadarken
Kimdin sen
Kara gözlerinden gecemi alan
Gecemden kara gözlerine renk katan kadýn
Olurunda sular biriktiriyorum çýðlýksýz
Küçük bir kabartýda su damlasý oluyor
Yüreðimdeki cýzýltýlar
Her bahar Leyla bakýþýdýr gözlerinden dokunan
Bir Mecnun’dur daðlarý týrnaklarýyla oyuk,oyuk oyalayan
Kimse bilmez oysa anlatmak istediðimi
Anlamsýzlýðýmý bende bilmiyorum aslýnda
þimo: düþ kurar düþkünlük adý içinde
Daha düþün düþkünlüðündeyken þiiri incinir
Dilindeki paslý anlatýmýyla
Kimse anlamaz seninde anlamaný beklemez ki þimo
Öyle ar öyle maðrur
Kara gözlerini geceden alýr
Geceye kara gözlerini sunar
Susuz kýyýlar çöker üstüme
Akþam olmadan efkârýn iner önce
Adýný yazmamalýyým sözcüklerime eklememeliyim
Adýn her anýldýðýnda adým, adým nefesimden sana coþan þey
Yüreðimden anlamsýzca öyle telaþlý sana koþan her þey
Adýný bilmiyorum bu defa tanýmadýðým bir þey
Adýný bilmiyorum ilk defa tanýmýyorum bunu
Kimdi içimde böyle alel acele toparlanarak giden
Gece miydi gözlerini bana veren
Sen miydin geceme gözlerini sunan öyle kara, kara
Gözlerinin kararlýlýðýnda gördüm ben ayrýlýðý
Kara mýydý gözlerin kararlýmýydý ayrýlýðýn bilmiyorum
Kara gözlüm bilmiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.