Bir Sokak Hayvanının Gözüyle...

ama anlamsýz
kararsýz
ne yaptýðýný bilmeden yürüyen
yürütmeye çalýþan
bazen yürüten
þeyler,
bunlar iþte
kaldýrýmlarda, yollarda
kendi yaptýklarý betonlarda
taþlarda, topraklarda, aðaçlarda
her yerde
her þeyde biraz, biraz pisliklerinden býrakan
bunlar iþte
saðdan soldan
üzerime üzerime bir nehir gibi akan
bir yaný düþünüp bir yaný boþ boþ bakan
bunlar iþte
bunlar
insanlar…
—
çýðlýk atýyorum duymuyor musunuz?
benim aldýðým kokuyu almýyor musunuz?
yerde, taþta, kaldýrýmda duruyor
çýðlýk, yalnýzlýk, karamsarlýk, atýk!
sadakat öldü artýk!
kötümserliklerinize bahaneler bulmayýn
yazýk oluyor düþünebiliyor olma yetinize
yazýk oluyor bedeninize
sesinize
etinize
teninize
size
kargaþanýn içinde sönük kalýyorsunuz
saçma sapan bir bencilliði soluyorsunuz
siz.
çýðlýk atýyorum bir benden, bir bene
ellerine, gözlerine, yüreklerine
hepsinin
bir rock þarkýsýný söyler gibi dans ederek
kulaklarýna,
ama yasak!
demek istediðim;
ne zaman tutacaksanýz ellerinizi,
ne zaman birleþtireceksiniz yüreklerinizi
sesinizi diyorum
sesizini ne zaman duyacak kaldýrýmlarýn altýnda
can veren toprak
tutsak…
güldüðünüz saçmalýklar diyorum
aðladýðýnýz saçmalýklar
hepsi hafif
hepsi aðýr, aksak
bir belediye bankýnda
ne zaman bir hamam böceðinin adý yazacak?
ha?

fotoðraf: sena tan


Sosyal Medyada Paylaşın: