TİNSEL İÇGÜDÜ

güzel iþler yapmaktan korkuyorum...
etrafýmde kötü iþler yapan çok fazla insan var,
herkes kendi menfaatini düþünüyor
ve gelecek günler için kendi adýna güzel þeyler düþlüyor...
herkes kendini düþünüyor ve önce ben diyor...

her geçen gün
daha fazla kirliliðe maruz kalan dünyada,
hala temiz kalmaya çalýþan insanlar var...
-ben- diyenler daima daha güçlü
-diðerleri- diyenler ise
güçsüz ve ezilen tarafýnda...

üstad ne güzel söylemiþ;
-tohuma, topraða, denize inan;
insana inan her þeyden önce- (nazým hikmet)

ve insana inanmak...
ve insaný sevmek...
ve hakedip etmediðini düþünmeden
insan için bir þeyler yapmak...

güzel iþler yapmaktan korkuyorum yine...
kabuðuma çekiliyorum...
elbet benimde düþlediklerim var kendim için...
-kendim için- az;
diðerleri için oldukça fazla....

sorguluyor insan...
kimi zaman doðruyu
kimi zamansa yanlýþý...
ve her iki durumda da adaletsiz olduðunu düþündüðü
bir þeylerle karþýlaþýyor...

insanýn hayatýndaki hiç birþey
asla tam olarak mükemmel deðil...
peki eksik olan ne ?
tamamlayamadýklarýmýz neler ?
ve bunun hesabý ne zaman,
kime verilecek..


05.03.2009
izotaþ/izmir
21:55
Sosyal Medyada Paylaşın: