SON FIRTINA
Bu gece saat on ikide
Acý acý çaldýðýnda o zil
Gözlerindeki yaþ daha kurumadan
Doðrul yataðýndan
Ölünün mezardan dirilmesi gibi
Çaresizce bas yerlere
Her bastýðýn yerde bir adým gerileyerek
Aç kapýyý,yürü ve yürü
Dolunayýn ýþýðý vuran odalardan geç
Karanlýk ve loþ,ölümü andýran odalardan
Son kez bir yudum su iç
Kurbanlýk koyuna en son içirilen su gibi
Son kez kendine bak
Çünkü sabahýn o ilk ýþýklarýnda
Baktýðýn þu beden
Bir kan gölünün içinde olacak
Yalnýzlýðýný boþver,
Sen her zamanki gibi yine yalnýzsýn.
Yalnýz gelip yalnýz giden bir insansýn.
Çýk merdivenlerden bir bir
Ýdamlýk suçsuz masum gibi
O masumun kelepçesi ,
Senin kaderin olsun
Dolunay sana acý acý gülümsesin
Zebanilere yeni yem çýktýðýný düþünerek
Ömründeki ilk fýrtýnayý hatýrlýyor musun?
Sonuncusunu da onun gibi unutacaksýn!
Sadece sen
Bu dünya devam ettikçe
Bunu herkes hatýrlayacak
Unutmak elde mi?
Sabah ayazýnda sokakta bir ceset
Belki de gözleri açýk
Yaþadýðýný yansýtan kana bulanmýþ,
Bir çift kahverengi göz
Yeter düþündüðün bunlarý
Yoksa vaz mý geçeceksin?!
Sakýn ha...!
Çýk þimdi o duvarýn baþýna
At kendini boþluða
Ýlk defa uç
Rüyalarýndaki gibi
Ama unutma farký
Rüyalarýnda yatakta uyanýrken
Bu seyahatin sonunda
Bedenin sokaða
Ruhun zebanilere
Günaydýn diyecek
Hadi söyle
Her zaman söylemek istediðini
Sesini duyar gibiyim
’Ben bu dünyaya acý çekmek için gelmedim.’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.