Yalnýzlýðým beni terketmeyen yalnýzlýðým Benliðimin derinliklerini saran , Yaþamýmdan her an her zaman kopmayan Gözümü her açýþýmda karþýma kabus gibi çýkan.
Yalnýzlýðým sen yine mi sen ? Gün batarken uzaklaþýr yalnýzlýðým, Belirir gök kubbede yalnýzlýðýmý alan yýldýzlar Onlarda benim gibi yapayalnýz, Þehadet eder yalnýzlýðýma mehtap ay ve yakamozlar.
Defalarca denedim çýkartmayý bedenimden Yalnýzlýðým neden çýkmak istemiyorun benden Anladým çýkmayacaksýn benliðimden Can çýkmadan bu bedenden.
Kenan Demirarslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
kenan33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.