Benim

Fani dünya sana geldim yerleþtim,
Mecbur geçim telaþ derdine düþtüm,
Gördümde geçirdim özüme piþtim,
Dostluða sýkýca sarýlan benim.

Zalimlerse masumlara hükmetti,
Gönül baðým viran baykuþlar öttü,
Bitti ömür gençlik elimden gitti,
Ne yazýk çaresiz görülen benim,

Bu dünyaya gelmek tanrýnýn emri,
Ne kadar yaþarsan hak biçer ömrü,
Kula boyun eðme çok olur cimri,
Aldanýp hiç yere darýlan benim.

Yaratmak yaþatmak haktan ibaret,
Anlamaz inanmaz inkarcý namert,
Geliþim bir baþka gidiþim sýrat,
Hak bende Adem’den görülen benim.

Bazen kýzar hep olurum usangýn,
Sanki alem yanmýþ içimde yangýn,
Hep söyleriz keþke olsaydým zengin,
Boþ dünya boþ yere gerilen benim.

Bu nasihat benden istersen sus de,
Dua et hep saðlýk huzuru iste,
Gün gelir kalýrsan tek bir nefeste,
Yaþamaya sýký sarýlan benim,

Veysel der ki bende bir gün gülmedim,
Çok þükür ki henüz daha ölmedim,
Ne gelirse Haktan imiþ bilmedim,
Lüzumsuz boþ yere darýlan benim.

Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın: