BU BİR İSTANBUL ŞİİRİDİR...
Bu bir Ýstanbul þiiridir
uzaklardan, up, uzaklardan
ta Anadolu’nun baðrýndan
bir Ýstanbul özlemiyle yazýlan
Çoðu zaman Haydarpaþa tren istasyonudur
þehre ilk inilen yer
nice umutlar, nice zenginlikler
hayali vardýr, Ýstanbul’a ilk gelen
çoðu umut insanýnýn
köyünü, tarlasýný, sabanýný, eþini,bacýsýný
býrakýp ta gelmiþtir,o insan Ýstanbul’a
Ýstanbul umut þehri
Ýstanbul iþ,aþ,gelecek þehri
Ýstanbul sadece Türkiye’nin deðil...
her turist ve gezgin tarafýndan söylenen
Dünyanýn en güzel þehri
Yýllar var ki gidip,gelirim bu þehre
Ýstanbul’a, eski bir adýyla,Ýslam bola
Müslümanlarýn çokluðu yüzünden
Ýslam bol demiþler ilk önceleri ona
þimdi dillerde döne,dolana
Ýstanbul olmuþ
adý Ýstanbul,bu vatana
Uzun tren yolculuðun dan sonra
sabah saatlerinde
varýrým Haydar paþaya
sonra altýn yaldýzlý salondan geçerek
hani o,eski Türk filmlerinde izlediðiniz
merdivenli yoldan inerim aþaðýya
Vapur giþelerinin yanýna
insan kalabalýklarýnýn arasýna
Karþýmda gözüken
sanki uçsuz bucaksýz bir deniz
martýlar vapur semalarýnda
insanlar vapurlarýn üst katlarýnda
þimdi bir vapur yanaþýyor limana
kalýn sireniyle baðýra, baðýra
Bir jeton alýyorum giþeden
karþýya, Sirkeciye giden
ben Ýstanbul’u pek bilmem ama
dolaþtýðým yerler Sirkeci ve Beyazýt’týr
birde Mecidiyeköy ve Fatih taraflarý
Vapurdayým þimdi
dalgalarý yara,yara ilerliyor
arkasýnda beyaz köpükler,gemi
siz bilmezsiniz ama, deniz tutar beni
karþýda denizde, dev büyük gemiler
kim bilir hangi memleketlerden gelirler
Uzaklarda deniz kenarýnda
Ýstanbul’un kurulduðu yedi tepeden
birinin,eteklerinde
surlarýyla ve kale burçlarýyla
yeþillikler arasýnda uzanan
Topkapý sarayý
Gemi de yaþlýsý, genci
her nevi, satýcýsý ve çaycýsý
ve bin, bir meslek te iþe giden
memuru, iþçisi ve emekçisi
Sýcak salep ve çay daðýtýyorlar
garsonlar sabahýn ilk saatlerinde
ben gemiden þehre,karþýya
Sirkeciye,ilk indiðimde
bir sevinç kaplar içimi
binlerce insaný ve binalarý gördüðümde
Biraz dolaþýp
öðlen vakti tekrar
Galata köprüsü yanýna geldiðimde
en sevdiðimse...
Galata köprüsü baþýndaki
denizdeki sandallarda satýlan
dörtte bir bütün,acý soðanla birlikte verilen
balýk ekmeði yemektir
ve oturup, yer bulabilirsem bir kenara
denizdeki dalgalarý seyretmektir
Ve gezmek, binlerce insan arasýnda
belki farklý lisanlar arasýnda
gezmek, cadde boyu,deniz boyu
sayýsý binleri bulan vitrinlere baka, baka
Ýstanbul havasýný koklaya, koklaya
bazen otobüsle, bazen yaya, gezmek...
Gezmek, Ýstanbul’u eþsiz mimari’li Fatih Camisini
geniþ meydanlý, onlarca satýcýsýyla
ve muhteþem üniversite kapýsýyla Beyazýt’ý
eski, yeni kitaplarla dolu olan, sahaflar çarþýsýný
içinde ne ararsanýz bulunabilen, büyük Kapalý çarþýyý
etrafýnda bisikletçiler ve içinde elektronik eþya satan
Doðu bank’ýn yanýný,Tramvay yolu kenarýný
kuru üzümünden, fýndýðýna,her þeyin satýldýðý,Mýsýr çarþýsýný
gezmek Ýstanbul’u
Belki üzerlerine milyonlarca insan basmýþ
kaldýrým taþlarý üzerinde, gezmek
Ýstanbul’u gezmek,bitmeyen adýmlarla
ciltlere sýðmayan
binlerce eski kültürel ve yeni çað
yapý ve sokaklarýný gezmek
gezmek, görmek Ýstanbul’u
havasýyla,suyuyla buram,buram
deniz kokusuyla,hissetmek Ýstanbul’u
Gezmek,Ýstanbul’u Osmanlýdan kalan
tarihi çeþmelerinden sular içmek
Galata kulesinin yanýndan geçmek
Dolma bahçe sarayýný görmek
deniz dibinden yürümek,gezmek Ýstanbul’u
Gezmek Ýstanbul’u,iki karayý birbirine baðlayan
geceleri birer inci gerdanlýk gibi parlayan
muhteþem Fatih Sultan Mehmet
ve Ýstanbul Boðaz köprüsünü görmek
deniz ortasýndaki taþtan duvarlarla örülmüþ
Kýz kulesini seyretmek,gezmek istanbul’u
Ýstanbul bitmez bir þehir
her tarafý insan kalabalýklarý
sanki akýyorlar nehir,nehir
Ýstanbul,on iki milyon nüfusuyla
vatan içinde vatan
onlarca evliyalarý da var
türbelerinde yatan
Ýstanbul bir Ýslam þehri
Sultanahmetiyle, Süleymaniyesiyle
ve diðer yüzlerce,güzel Camisiyle
her ne yöne baksanýz,bir Cami
yüzyýllar öncesinden bugüne kalan
ve içi,dýþý her gün
namaz vakitlerinde dolu olan
Ýstanbul bir Ýslam þehri
her gün minarelerinden semaya
en güzel sesli müezzinler tarafýndan
beþ vakit ezanlar yankýlanan
cadde ve sokaklarýnda
Allah selamýyla konuþmaya baþlanýlan
Ah Ýstanbul, uzun zaman oldu seni görmeyeli
uzunki,ne uzun,bir bahar deðil,bir kýþ deðil
ben diyeyim dört mevsim
sen de bana, dört mevsim bir bahar
geçti aradan
Bir yerin deðeri uzak kalýnca anlaþýlýrmýþ
ben senden uzaðým þimdi Ýstanbul
insan aklýnda hep sevilen, güzel yerler kalýrmýþ
sen aklýmdasýn, sevilensin Ýstanbul
ah Ýstanbul, Ýslam’ý bol Ýstanbul.
24.04.2005 14:21
MÜSLÜMAN Yazar, Aydýn, Düþünür HASAN BEYAN ©
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.