bir gün elbet ...
buruk bir elveda bile diyemeden
bir gün gideceðim ben de
bu yalancý þehirden
biliyorum …
yalnýz ve ýsýz sokaklarýn kenar ve köþelerinde
varsýn yine çýnlasýn þen kahkahalarýyla
kaçak sevdalýlarýn çalýntý mutluluklarý
muhtemel yalan aþklarýnýn
derin sarhoþluklarýnda
kýrýk kadehler gibi paramparça hayatlarýyla
suskun gölgeleri yine dans ederken
hoyrat gecelerin varoþlarýnda
varsýn yýksýn kendi mabedlerini
yine kendi isyankar çýðlýklarý da
heybem de biraz sevgi
birazcýk da gülümseyiþle
yola düþeceðim ben o zaman
eðer bir iz kalacaksa
bu yolda ardým sýra
ne haramdan
ne yalandan , riyadan
ne kula kulluklardan
ne de, yalakalýklardan geçmeyen bir yaþamýn
ayak izleri kalmalý ardým sýra
ne kalp kýrgýný bir insan burukluðu
ne de yarý yolda býrakýlmýþ bir sevda nýn
vurgunluðunda yüreði hiç istemem
býraktýðým þehirde ardým sýra
yol arkadaþým yalnýzlýðým dý benim
gelirken ya da
giderken
yalnýzdýr her insan
açýk hesap býrakmadan hayat defterimde
hak dan
hukuk dan
sevgi den
sevda dan
aþk dan yana
ben de gideceðim
iþte bu yalancý þehirden
gerçeklere yalanýn karýþtýrýlmadýðý
o sessizlik ve huzur ülkesine
Mert YIGITCAN
23 mayýs 2011 istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.