Bir mum yaktým masamýn tam ortasýna ... Bir de geceki simsiyah Sorma gitsin nasýl karanlýk Bir þiþede þarap aldým Rengi siyah gibi koyu kýrmýzý gibi Pencereye yakýn bir yere çektim sandalyemi Birde esiyor ki rüzgar Ýçimde bir taziye evi Kor gibi, alev gibi bir rüzgar... Iþýklar sönmedi daha sokaklarda Aðaçlar birþeyler konuþuyorlar Belli belirsiz insan gölgeleri... Seni düþünmemek gürültüsü yok uzun zamandýr Duvarlarda Masanýn üstünde her yerinde kötümser þiirler... Sen kimbilir hangi aydýnlýktayken? Görsen beni, gözlerimi bile seçemessin Gittiðinden beri o kadar siyah ki bu oda Karanlýkta, Kelimeler ve ben ve ulaþýlmaz Muzaffer, cenaze gibi taþ gibi Mutsuzluðum Yapayalnýzýz ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.