O büyük günahla baþladý her þey, Adem elmayý sevdi diye yani Adem yasak elmayý yedi, Biz o yasak elmanýn zehriydik ki Seninle, Adem’in kanýna iþleyiverdik, Ýki ayrý DNA olarak Adem’in vücudunda, Ne güzel koyun koyuna yatardýk iþte, Adem dünya gurbetine sürgün edildiði zamn, Doðu’nun çöllerinde aç,susuz ve tövbekar, Biz iki DNA ydýkya nasýlsa, Adem’in ateþinin harýnda seviþirdik… ………… Ama bir gün kabul olundu O’nun da tövbeleri, Havva ile vuslata erme emri verildi, O zaman ayrýldý iþte Sen’le yolumuz, Bu büyük devr-i dünya o gün baþladý, Sonra Kabilin ellerinde gördüm Seni bi kere, Bi kere de Meryem’in gözlerindeydin… ……………… Çok zaman sonra Züleyha’daymýþsýn diye bi haber geldi, Leyla’nýn saçlarýna bulaþmýþsýn dediler, Aslýnda Aslý’da da görülmüþsün bi ara, Ama tam olarak tarif edemediler, Çok aþýða Aþk vermiþsin, bi çok þaire þiir, Fuzuli’nin kelamý aslýnda Sen’den gelir, Kimi türkü yakmýþ, adýna kimi romanlar yazmýþ, Yunus Emre, Karacaoðlan Senin için yanarmýþ, Nil Afrika’dan sana doðru akarmýþ, Firavunlar piramitleri Aþk’ýn ile yaptýrmýþ, Neron’un çaktýðý ilk kibritin brutu, Ýstanbul’un surlarýna konulan ilk surtaþý, Saklandýðýn vücutlarýn Aþklarýyla yapýlmýþ, …….. Bir DNA yüzünden hepsi, Baksana tarih bile nasýl deðiþiverdi…. ………..
Ben mi ? Bense Yusuf’un yüzündeydim bi ara, Ýsmail’in boðazýnda damar oldum bi vakit, Ömer’in adalet duygusundaydým, Osman Bey’in hürriyet damarlarýnda, Süleyman’ýn parmaklarý üzerindeydim, Ýnanmazsýn, Hürrem’in dudaklarýna bile deðdim, ……….. Kaç vücut, kaç Aþk, kaç yýl sayamýyorum, Hepsinde de Aþk olup, sana doyamýyorum… ….. Bi ses duysam geceleyin yýldýzlara bakarken, Çölde bir bedevinin gözlerindeyken, Sensin sanýyorum ve düþüyorum yollara, Yolda aslanlarýn yüreðini söküyor, Çakallarýn etiyle besleniyorum… …… Sonra Çanakkale’de buluyorum kendimi, Son nefer son nefesini verirken garip, Sana dair nem varsa yaralarýna sürüp, Kurtulsun istiyorum, kurtulsun memleketim Seyit onbaþýnýn bileklerinde, Son mermiyi son topa süren kuvvetim… ……….. Bi ara Sarýkamýþ daðlarýnda üþümüþtüm, Ankara ovasýnda pusuya düþtüm, Ýzmirde Yunan’ý helak eyleyip, Akif’in seccadesinde secdeye düþtüm… ………….. Böyle iþte tarih, gurbet böyle, Aþk böyle… Seni yüzbinlerce yýl baþka kim bekler böyle, Aþk sandýðýn kaç duyguya yol etmiþken kendini, Mecnun mu daha aþýk, Ferhat’mý, Kerem’mi Söylesene eþ DNA’m Kim Seni en çok Sevdi…. ..fth… 22.05.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
unutmayan52 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.