Emektar Suna
Aðzýnda dili yok patrona köle,
Sürsen gitmem demez susuz bir çöle,
Beþ sene çalýþtýn ne geçti ele,
Yeter artýk yeter emektar Suna.
Patron deden deðil güvenme fazla,
Kendini mafeder yetinir azla,
Baþýnda ustas, þaþý kör gözle,
Patron baþtan atar emektar Suna.
Ben iyi tanýrým aða, patronu,
Baþtan atar hüsran iþçinin sonu,
Senin aklýn almaz bilmezsin bunu,
Beterden beter var emektar Suna.
Patrona milyarlar, bizlere lira,
Alsan bile yetmez açýlýr ara,
Karýþmýþ ayrýlmaz ak ile kara,
Ýþten gelir yatar emektar Suna.
Baþtan konuþ hiç olmasýn dargýnlýk,
Sitres yapar göz açtýrmaz yorgunluk,
On dört saat çalýþma var her günlük,
Bitgin, yorgun biter emektar Suna.
Ne deyim bu düzen kargaya kalmýþ,
Fakirler zenginin kölesi olmuþ,
Gariban dünyaya boþuna gelmiþ,
Bir örneði star emektar Suna.
Ben gerçek insana köle olayým,
Höllük deðil iyi, kötü eleyim,
Veysel der ki; Bu haline güleyim,
Dinlemez söz yutar emektar Suna.
Veysel Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.