Ölüm sana senden yakın, Dursun bu dünyaya verdiğin amasızca akın..!
HASAN BEYAN
Ölüm sana senden yakın, Dursun bu dünyaya verdiğin amasızca akın..!
Ölüm sana senden yakýn
dursun bu dünyaya verdiðin amasýzca akýn
aç gözünü seyret, kalbini ahirete meylet
Ölüm sana senden yakýn
durma bak etrafýna bir bakýn
gidenler gitti, gelmiyor geri
onlar için yok artýk, dünyanýn deðeri
Ölüm sana senden yakýn
dursun bu dünyaya verdiðin amansýzca akýn
daðlar dümdüz olmadan
geceler gündüz olmadan
güneþ batýdan doðmadan
verilen süre dolmadan
aç gözünü seyret, kalbini ahirete meylet
Ölüm sana senden yakýn
artýk gerçek gözlüklerini takýn
kýr artýk gönül zincirlerini
düþün ahiretin Cennetlerini
Ölüm sana senden yakýn
dursun bu dünyaya verdiðin amansýzca akýn
cepsiz bir kefen giymeden vücudun
çürüyüp topraða dönüþmeden bedenin
aç gözünü seyret kalbini ahirete meylet
Ölüm sana senden yakýn
dursun bu dünyaya verdiðin amansýzca akýn
kalp durunca, gerçekler göze vurunca
beden uykusundan uyanýnca
herþey,sere serpe aydýnlanýnca
olmasýn uyandýðýn sakýn
14.07.2004
MÜSLÜMAN Yazar, Aydýn, Düþünür HASAN BEYAN ©
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.