MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

TELEVOLE KÜLTÜRÜ
emel özkan

TELEVOLE KÜLTÜRÜ



Ne kadar basitleþti hayret ki yaþam
Bin maneviyat bir maddiyar etmiyor þimdi
Günler çabuk geçiyor çabuk oluyor akþam
O kýymetli saatlerin kýymeti bilinmiyor þimdi...

Ýlan-ý aþk cesaret istemiyor
Artýk herkesin dilinde
Seni seviyorum demek anlamýný yitirdi
Ýimdi sürünüyor yerlerde...

Evlenmek mi?
Boþanmak kadar kolay
Duygu his gerektirmiyor
Gençlere göre bu normal bir olay...

Çocukta istenmiyor þimdi vücutlar bozulur
Olursa bi tane olsun ikincisi çok olur...

Her yere girmiþ hile dalkavukluklar baþstar
Kimin eli kimin cepte,çuvaldýz kayýp kime batar?

Gençler bunalýmda bilgiler körelmiþ
Televole kültürü mü yoksa; görenekler degiþmiþ?
Bu gidiþe dur demenin bilmem varmý ki bir yolu
Terazide bozulmuþ agýr gelir kötülük kolu..!

Artýk açýn gözünüzü gençlik gidiyor elden
Çarký geri çevirin,kardýr dönersen nereden
Anneye babaya büyük görev düþüyor bence
Sen elini uzatmassan kim uzatýr gence??

Ülke batmadan insanlar batarmýþ bataða
Ellerinden tutalým yapmasýnlar bi hata daha

Bizim örf adetlerimiz baþkasýna benzemez
Senin bulmacan farklý senden olmayan çözemez..!

Bu sözlerim küpe olsun o güzel kulaðýna
Bundan sonra dikkat et attýgýn adýmýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.