ÇÜRÜYORUM

Uçsuz derinliðe bakýyorum
Ýnce çizgide kayboluyorum

Ýsyanlarým sonsuzluða
Baykuþlar eþlik ediyor
Sessiz çýðlýklarýma

Canýmý yakan geçmiþ anýlar
Yüzleþmeye korktuðum kendim
Dilim itiraf edemiyor

Eriþilmiyor gökyüzüme
Simsiyah bulutlarýn arasýnda
Þimþekleri çakýyor
Sönmeyen yangýnlarýma

Yüksekten bir kartal süzülüyor
Leþ yiyici bütün feza onun
Çürümüþ kalbimi
Çýkarýp veresim geliyor

Gönül yarasý bu acý
Anlatýlmýyor sýzýsý

Kayboluyorum yokluðunda
Býraktýðýn boþluðuk derin
Dolmuyor nafile yerin

Prangalý ayaklarým sana
Getirmiyor sevdiceðim

Puslu ayazýn çiðleri
Buz olup düþüyor yanaklarýma

Bir ses ver uzaktan
Kokunu getirsin rüzgar

Kangren olmuþ parmaklarým
Artýk yazamýyorum seni

Beni bende tükettin
Azalýyorum günden güne

Varlýðýn gülüþünle çoðalýrken
Çürüyorum kuytu köþelerde
Bi-çareliðim kahrediyor beni

Taze mezar arýyorum
Kara topraðý çeksem baþýma
O zaman ereceðim huzura


BÝRGÜL AL 20-05-2011
Sosyal Medyada Paylaşın: