İstanbul'uma

Eyy Ýstanbul sokaklarý
Getirin söylediklerimi yerine..
Aslýnda ulaþtýrýn sahibine..
Hani delicesine seviyorum derler ya..
Ýþte delicesine eviyorum onu..
Gözlerini kalbimin en derin köþesinde saklýyorum..
Salmýyorum hiç bir yere,
Býrakýp giderler beni diye..
Onlar, benim herþeyim..
Eyy kuþlar uçuyorsunuz siz..
Bu söylediklerimi iletebilirsiniz ona..
Anlatabilirsiniz derdimi biricik aþkýma..
Ölürcesine seviyormuþ dersiniz ona..
Kimbilir, belki oda sever beni..
Belki oda haykýrýyordur þuanda Ýstanbul’a..
GEce bekleyeceðim sizi,
Gelin olur mu yanýma ?
Anlatýn onu bana..
Benim yerime doyasýya bakýn ne olur..
Birde söyleyin, gözlerini sakýnsýn herkesten..
Kimseye bakmasýn o, kimse bakmasýn ona..
Eyy Ýstanbul !
Þahit oldunuz mu aþkýmýza ?
Þimdi inanýyor musunuz bana ?

10.08.2007
Biriciðim’e..
Sosyal Medyada Paylaşın: