O EN PEMBESİNDEN NEMLİ GÜLLER
Ter içindeydi yüzü,sahile hýzla niye koþuyor du?
Gözleri tararken kýyýlarý,belli ki birini arýyordu,
Elinde koskoca buket,masaya yavaþça koydu,
O an;
en pembesinden pembe güller ,
onu bekliyor du..
Saatteydi gözleri,arada elinde cevap vermeyen teli,
Senelere yatmýþ aþk sanki hasret gayrette ,olmasýn deli,
Arada o koskoca bukete gidiyor eli,konuþuyor sanki,
O an;
en pembesinden pembe güller,
onu bekliyor du...
Gözleri denizin sonsuzluðuna deðerken gülümsedi,
Onu hep bekleyen gözleri gökte martýlarý seyretti,
Sevdiði kadýn mý? o martýlar eþliðinde þarkýlar söylerdi,
O an;
en pembesinden güller,
onu bekliyor du..
Kýrlaþmýþ saçlarý,arada burnundan düþen gözlükleri,
Ýçinde bir dolu harp,aþklarý nefreti,geçmiþi,lanetli,
Tek o olsaydý keþke,sadece o derken ,baþýný öne eðdi,
O an;
en pembesinden güller,
onu bekliyor du..
YÝNE KAYIP SAYFALAR ÝÞTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.